Tijdens het brainstormen met Tom besefte ik hoe essentieel vertrouwen en veiligheid voor mij zijn in mijn eigen klaslokaal. Het moment waarop ik mijzelf de vraag stelde: "Wat heb ik nodig? Wanneer voel ik mij veilig?" was een keerpunt. Het maakte me bewust dat de situatie niet alleen ging over het gedrag van leerlingen, maar ook over mijn eigen positie en kwetsbaarheid als docent.

Ik realiseerde me dat zolang de spanning tussen leraar en docent niet wordt erkend of opgelost, het moeilijk is om verder te gaan. Dit bracht een nieuwe laag in mijn onderzoek: niet alleen de effecten van pesterijen op docenten, maar ook de rol van erkenning, verantwoordelijkheid en herstel.

Een ander belangrijk inzicht was de metafoor van lijm die ik opschreef. Lijm staat voor iets dat verbindt en herstelt. Maar hoe herstel je vertrouwen als het eenmaal gebroken is? Dit werd een leidraad voor mijn verdere onderzoek en het schrijven van mijn essay. Dit sleutelmoment gaf me een duidelijker richting en een dieper begrip van wat er werkelijk speelt in de dynamiek tussen docent en leerling.

Gewisseld van onderwerp en dus nog niet veel op papier tijdens de feedbacksessie. Ik had wel een nieuwe richting maar nog niet veel om mijn peers van tevoren te laten lezen. echter tijdens deze sessie werd er veel gedacht na de mogelijkheden en richtingen die ik uit kon gaan. Waar ik van tevoren baalde en me misschien ook wel schaamde over de hoeveelheid van mijn concept essay bracht dit moment wel verder. het samen hardop denken maar ook al nieuwe inzichten van andere betekende dat ik makkelijker verder kon.